Being besotted by Shetland as I have read a blog by a knitter inspired by Shetland, who's knitted cap design was in a BBC series, about a police that is situated in Shetland investigating a lot of murders being committed there, I decided to spend time on a lonely beach today. It did the works. I am thrilled and my mind is buzzing with ideas. Have to sort them now, i.e. the ideas. 

I have been pondering about the weather. The clouds, precipitation or not. What feeling or how the weather affects people. The autumn here in Iceland usually has a diversity of weather. Really calm days at the beginning of this autumn that I feel we haven't had for a long while on the southern part of Iceland. After the calm days have been the showers of rain. I think they are different from the showers we had before and same goes for the rain this summer. More drizzle than proper rain and then the drizzle is so fine that it is almost like fog but falls in flashes like showers of rain. Showers fall out of visually interesting clouds, I think.

Ég er mikið að velta fyrir mér veðrinu. Skýjafari, úrkomu eða ekki. Hvaða tilfinningar eða hvernig veðrið hefur áhrif á mann. Haustið hér á Íslandi ber yfirleitt með sér ansi margbreytilegt veður. Í byrjun haustsins voru stillurnar sem að mér finnst við ekki hafa upplifað lengi vel hér á sunnanverðu landinu. En í kjölfari stillanna eru skúrirnar. Mér finns eins og þær séu öðruvísi en forðum sama er að segja um rigningar í sumar. Meira er um úða heldur en hellidembur. Úði svo fínn að jaðri við að vera þoka, næstum þokusúld sem skúrir. Skúrir steypast úr skýjum sem eru sjónrænt æfintýri, fyrir minn smekk a.m.k.

Náttúruverndartrefill, hvað er nú það. 
21. október 2013 réðst lögregla til atlögu gegn friðsömum mótmælendum í Gálgahrauni og enduðu á að handtaka og henda í svartholið níu einstaklinga. Allt í nafni 19. greinar lögreglulaga þar sem kemur fram almenningi er skylt að hlýða fyrirmælum sem lögreglan gefur, svo sem vegna umferðarstjórnar eða til þess að halda uppi lögum og reglum á almannafæri. Allt í nafni 19. greinarinnar en ekki orð um 15. greinina þar sem segi m.a. að óhlýðnist maður fyrirmælum lögreglu getur hún gripið til nauðsynlegra ráðstafana á hans kostnað til að koma í veg fyrir að óhlýðni hans valdi tjóni eða stofni almenningi í hættu. Það gátu þeir ekki gert þar sem að mótmælendur stofnuðu ekki almenningi hættu eða ullu tjóni!  Það var Vegagerðin sem að olli tjónið.

Eftir þessa atburði var ég í miklu uppnámi mest vegna þess hvernig illa er farið með valdið á hinu ástkæra landi okkar. 
Hvað er til ráða? Bíða eftir dómi og öllu því. En á meðan? 
Ég las grein um prjónagraff sem að er víðs vegar um heim. T.d. í borg í Ítalíu sem ég man ekki nafnið á en þar hrundi stór hluti borgarinnar í jarðskjálfta og hefur hún verið frekar dauf á svipinn og rústir einar. Konum nokkrum hugkvæmdist að skreyta borgina á meðan hún væri í rústum með prjónagraffi og fengu leyfi fyrir því. Óendanlega margir tóku þátt í verkefninu því það var ekki annað en að fitja upp á prjónana, prjóna og senda til kvennanna í Ítalíu. 
Mér fannst þetta gott ráð. Nú skyldi prjónaður náttúruverndartrefill, 210 metra á lengd til að minnast 21.10. Fitja skyldi 21 lykkjur á próna nr 9 til að minnast 9 menninganna og próna úr hespulopa, grænum litum tveimur trefil. Prjóna skyldi Garðaprjón öðru nafni Gálgaprjón.

Baráttan okkar þurfti að hafa einhvers konar sameiningartákn sem að margir gætu tekið þátt í að búa til  úr íslensku efni og í grænum lit. 
Prjónakunnátta er almenn á Íslandi og það að sitja heim og prjóna fyrir málstað eru e.k. sófamótmæli svo ég taldi að það myndi henta mörgum að taka þátt. Ekki þyrfti hver maður að prjóna nema úr tveimur hnyklum, tveimur grænum litum með röndum eftir vild og það yrðu 2 metrar á mann og þátttakan yrði 105 manns! 
En ekki fór eins og ég vonaðist til. 

Þátttakendur voru 16 alls, þar af einn sem ekki kláraði prjónlesið sitt. Prjónles frá hverjum og einum var frá 3 metrum upp í 30 metra. Aðrir þátttakendur voru fólk sem að mætti á fundi í Gálgahrauni og prjónuðu eina eða fleiri umferðir til stuðnings. 
Þátttakendum sem prjónuðu lengst var farið að leiðast prjónið. Gálgaprjón og alltaf grænn litur.  
Engir nýjir þátttakendur fengust til að taka þátt.
En á sumarsólstöðum var trefillinn orðinn 160 m langur! 
Prjónaskapurinn tók á sig nýja mynd þegar ákærðir úr Gálgahrauni sátu í Héraðsdómi Reykjaness og prjónuðu látlaust á meðan að réttað var yfir þeim í einn og hálfan dag 11. og 12. september s.l. 
Trefillinn er enn að lengjast og nær bráðlega takmarkinu. 

Gálgaprjón er að prjóna úr grænum náttúrverndarlit langan umhverfisverndartrefil. Verkið getur orðið leiðingjarnt og það er erfitt að fá fólk til að leggja hönd á plóg. Það eru alltaf þeir sömu sem að leggja til vinnu við verkið. 
Þetta er eins og náttúruverndar baráttan. Hún er ekki skemmtileg en hún er þörf. Margir eru kallaðir en fáir taka beinan þátt. Jafnvel fáir taka þátt í þægilegum gjörningi sem snýst um að sitja bara heima og prjóna með prjónum númer 9 trefil sem er 21 lykkja á breidd og tveir hnyklar á lengd. Gjörningi þar sem nafn prjónamanns þarf ekki að koma fram, aðeins verkið. 
Er fólk á Íslandi virkilega hrætt við að láta skoðanir sínar í ljós? Eða er flestum skítsama? 

Mér finnst alltaf mesta furða að barnafólk taki ekki meiri þátt í þessari baráttu, því hún snýst um framtíðina og það eru börnin sem að taka við henni. Ég á ekkert barn sjálf því ekki myndi ég vilja bjóða barni upp á þá stjórnarhætti og náttúru skemmdir sem að nútíminn og framtíðin bjóða uppá. En samt tek ég þátt í baráttunni. 



To earn my living I have miscellaneous jobs. The one you see here, facing a horse,  is just one moment of a bigger job.  The big job is to take foreign people around and tell them tales and facts about Iceland. But such an encounter with a bonny horse makes the day much better. 
Ég stunda ýmis störf til að vinna fyrir mér. Það sem sést hér, að horfast í augu við hest, er andaratak af stærra verkefni sem er að fara með erlenda ferðamenn um landið og segja þeim sögur og staðreyndir. 
Picture by Juhani Vihervuori. 

It is the case of the 9 from the Gálgahraun lavafield protest that is being tackled in court now. First day was yesterday September 11th and continues today. 
It is an attack on the freedom of peaceful demonstrating in Iceland. See more here about the case