Náttúruverndartrefill, hvað er nú það. 
21. október 2013 réðst lögregla til atlögu gegn friðsömum mótmælendum í Gálgahrauni og enduðu á að handtaka og henda í svartholið níu einstaklinga. Allt í nafni 19. greinar lögreglulaga þar sem kemur fram almenningi er skylt að hlýða fyrirmælum sem lögreglan gefur, svo sem vegna umferðarstjórnar eða til þess að halda uppi lögum og reglum á almannafæri. Allt í nafni 19. greinarinnar en ekki orð um 15. greinina þar sem segi m.a. að óhlýðnist maður fyrirmælum lögreglu getur hún gripið til nauðsynlegra ráðstafana á hans kostnað til að koma í veg fyrir að óhlýðni hans valdi tjóni eða stofni almenningi í hættu. Það gátu þeir ekki gert þar sem að mótmælendur stofnuðu ekki almenningi hættu eða ullu tjóni!  Það var Vegagerðin sem að olli tjónið.

Eftir þessa atburði var ég í miklu uppnámi mest vegna þess hvernig illa er farið með valdið á hinu ástkæra landi okkar. 
Hvað er til ráða? Bíða eftir dómi og öllu því. En á meðan? 
Ég las grein um prjónagraff sem að er víðs vegar um heim. T.d. í borg í Ítalíu sem ég man ekki nafnið á en þar hrundi stór hluti borgarinnar í jarðskjálfta og hefur hún verið frekar dauf á svipinn og rústir einar. Konum nokkrum hugkvæmdist að skreyta borgina á meðan hún væri í rústum með prjónagraffi og fengu leyfi fyrir því. Óendanlega margir tóku þátt í verkefninu því það var ekki annað en að fitja upp á prjónana, prjóna og senda til kvennanna í Ítalíu. 
Mér fannst þetta gott ráð. Nú skyldi prjónaður náttúruverndartrefill, 210 metra á lengd til að minnast 21.10. Fitja skyldi 21 lykkjur á próna nr 9 til að minnast 9 menninganna og próna úr hespulopa, grænum litum tveimur trefil. Prjóna skyldi Garðaprjón öðru nafni Gálgaprjón.

Baráttan okkar þurfti að hafa einhvers konar sameiningartákn sem að margir gætu tekið þátt í að búa til  úr íslensku efni og í grænum lit. 
Prjónakunnátta er almenn á Íslandi og það að sitja heim og prjóna fyrir málstað eru e.k. sófamótmæli svo ég taldi að það myndi henta mörgum að taka þátt. Ekki þyrfti hver maður að prjóna nema úr tveimur hnyklum, tveimur grænum litum með röndum eftir vild og það yrðu 2 metrar á mann og þátttakan yrði 105 manns! 
En ekki fór eins og ég vonaðist til. 

Þátttakendur voru 16 alls, þar af einn sem ekki kláraði prjónlesið sitt. Prjónles frá hverjum og einum var frá 3 metrum upp í 30 metra. Aðrir þátttakendur voru fólk sem að mætti á fundi í Gálgahrauni og prjónuðu eina eða fleiri umferðir til stuðnings. 
Þátttakendum sem prjónuðu lengst var farið að leiðast prjónið. Gálgaprjón og alltaf grænn litur.  
Engir nýjir þátttakendur fengust til að taka þátt.
En á sumarsólstöðum var trefillinn orðinn 160 m langur! 
Prjónaskapurinn tók á sig nýja mynd þegar ákærðir úr Gálgahrauni sátu í Héraðsdómi Reykjaness og prjónuðu látlaust á meðan að réttað var yfir þeim í einn og hálfan dag 11. og 12. september s.l. 
Trefillinn er enn að lengjast og nær bráðlega takmarkinu. 

Gálgaprjón er að prjóna úr grænum náttúrverndarlit langan umhverfisverndartrefil. Verkið getur orðið leiðingjarnt og það er erfitt að fá fólk til að leggja hönd á plóg. Það eru alltaf þeir sömu sem að leggja til vinnu við verkið. 
Þetta er eins og náttúruverndar baráttan. Hún er ekki skemmtileg en hún er þörf. Margir eru kallaðir en fáir taka beinan þátt. Jafnvel fáir taka þátt í þægilegum gjörningi sem snýst um að sitja bara heima og prjóna með prjónum númer 9 trefil sem er 21 lykkja á breidd og tveir hnyklar á lengd. Gjörningi þar sem nafn prjónamanns þarf ekki að koma fram, aðeins verkið. 
Er fólk á Íslandi virkilega hrætt við að láta skoðanir sínar í ljós? Eða er flestum skítsama? 

Mér finnst alltaf mesta furða að barnafólk taki ekki meiri þátt í þessari baráttu, því hún snýst um framtíðina og það eru börnin sem að taka við henni. Ég á ekkert barn sjálf því ekki myndi ég vilja bjóða barni upp á þá stjórnarhætti og náttúru skemmdir sem að nútíminn og framtíðin bjóða uppá. En samt tek ég þátt í baráttunni. 



It is the case of the 9 from the Gálgahraun lavafield protest that is being tackled in court now. First day was yesterday September 11th and continues today. 
It is an attack on the freedom of peaceful demonstrating in Iceland. See more here about the case 

Gálgaprjón er ekki gleymt, ekki búið að vera og heldur áfram af fullum krafti. Nú þarf að klára síðustu 50 metrana! ég er komin með 3- 4 núna.  Ef einhver vill leggja hönd á prjón þá er hægt að fá lánaða prjóna nr 9 hjá mér. 
Síðan þarf bara að kaupa 2 hespur af lopa nr 9983 og 1231, fitja upp 21 lykkju og hefja prjónaskapinn. 
Í dag prjónaði ég við Gullfoss með anda Sigríðar frá Brattholti. 



Gáglaknit was performed today at Gullfoss with the spirit of Sigríður from Brattholt.


Hann mældist 160 m! Þökk sé Sesselju Guðmundsdóttur, Marítu Garðarsson og Guðrúnu Lovísu Magnúsdóttur mældist trefillinn í gær 160 metrar. 50 metra vantar uppá til að hann sé 210 m í minningu viðburðanna í Gálgahrauni 21. október 2013.
Fleiri myndir bráðlega á blogginu.
It measured 160 m thanks to Sesselju Guðmundsdóttir, Maríta Garðarsson og Guðrúnu Lovísu Magnúsdóttir still 50 m to go to commemorate what happened on October 21st 2013 in Gálgahraun.

Hér verður prjónað 19. júní og trefillinn mældur.

Hér eru nokkrar myndir frá ósköpunum í október og  úr Gálgaprjóni vetrarins.

The long long scarf is long thanks to all the participants who have knitted at home or knitted on site. 
Marvelous how many have participated! 
Þökk sé öllum þeim sem hafa prjónað heima og þeim sem hafa mætt á staðinn og prjónað er trefillinn orðinn langur. 

More images here
Meiri myndir